Yaşar Safkan

Hiç kumarhaneye gittiniz mi? Biliyorum, Türkiye’de yasaklandı, gitmek pek kolay değil. Kıbrıs’ta var ama hala. Canım gitmediyseniz de, filmlerden, dizilerden falan görmüşsünüzdir. Bilirsiniz kumarhanenin ne olduğunu. Orada, şu meşhur “tek kollu canavar” denen makinalar vardır. Canavardır bunlar gerçekten. Bunlarla sürekli oynadığınızda, kaybedeceğiniz garantidir. İçinden geçen paranın %1 ile %2 arasındaki bir miktarı, içerde kalır, bir […]

Uzun ve meşakkatli görüşmelerden sonra, siteye (site derken, safkan.azbuz.com’dan bahsediyorum tabii) yeni bir yazar transfer ettim. Transferimizin adı Zeynep. Buralarda, zesege diye biliniyor. Nick süper yaratıcı, adı Zeynep Saliha Gönenç olduğundan, ya zsg ya da zesege olarak alıyor nick’leri. Bizim şöyle üç ismimiz olamadı ki hayatta havamız olsun. Kendisine Saliha demeyin. Onlardan üç tanesini arakaya […]

Entelektüel ve benzerlerine, ve de katkı maddesiyle elde edilmiş türevlerine her daim aynı gözle bakan, onu koyduğu “öteki” sınıfında bir “özenti” etiketiyle tanımlayan bir grup daha var. Aslında grup olan onlar değil, onlar evrensel küme. Grup olan, bizim entel, dantel ve saz arkadaşları. Entelektüel eylem, bir dünya görüşü, birtakım beğeniler, belli belirsiz bir sosyal konum […]

Para para para… Herkes parayla ilgili bir şeyler bildiğini zanneder. Bir şeyler de bilir elbet. Öte yandan, parayla ilgili basit bir kaç gerçek var ki, pek sık söylenmez. “Birileri”nin işine gelmez de ondan. Bunlar bilinmeyince de, koyun misali herkes birbirinden görüp, bir grup zırva iş çevirir. Ya da ne döndüğünü anlamaz. Dedim ki, madem ki […]

Olaya bir fıkrayla girelim: Sünnetçi, dükkan açmış, nedense. Vitrine de çalar saat koymuş. Adam içeri girmiş. “Yahu”, demiş, “vitrine neden çalar saat koydun?” Sünnetçi cevap vermiş: “Ya ne koysaydım???” Benimki de o mesele. Kalfa resmi bulamadım. Çalar saat koydum. İdare edeceksiniz artık. Sanırım Google’da çıraklık zamanım sona erdi. Atlamam gereken halkalardan atladım. Geçen hafta itibarıyla, […]

Entelektüel. Vikipedi’ye sordum, şöyle bir tanım getirdi: Kafası işleyen kişi, fikir adamı. Tahsilli, bilgili kişiye eskiden münevver denilirdi, sonra buna aydın denildi. Entelektüelin ise, Batı’dan gelen bir kavram olarak, düşünüre yakın bir anlamı vardır. Tahsilli olan herkes aydın olmayabilir veya her aydın aydınlanmış olmayabilir. Entelektüel bütün bunların toplamıdır: Aydın, alim, filozof, hakikat arayışçısı, düşünür, direnişçi, […]

“Sınıfını geçersen sana bisiklet alırım…” Nice çocukları dolduruşa getirmek için söylenmiş bir cümledir. Ne kadar işe yaradığını bilemeyeceğim ama, sonucunda alınan bisikletler olduğu kesin. Bana da bir bisiklet aldılar. Sekiz yaşımdaydım zannediyorum. (Sınıf geçme olayından değil, o kapıdan fazla ekmek yiyemedik hayatta!) Birinin gazına mı geldiler, yedi beden büyük aldılar bisikleti. Seneye de binersin değil, […]

Yazmam böyle yazı normalde ama… Farz oldu artık! Yirmi yıldır futbol takip ederim. Böyle şey görmedim. Çok “şey” gördüm elbette. Çok da milli maç gördüm. Sürpriz sonuçlar da gördüm. Ama sürpriz sonuçların çoğu hep aleyhimize oldu. Son dakikalarda goller yedik. Bir gol yiyip dağıldık gittik. Bir sürü gol kaçırıp, bir tane yiyip elendik. En kral […]

Aslında, farklı olmak değil, doğru terim herhalde marjinal olmak… Ama, marjinal olmayı nedense “azınlık” olmak, “kıytırık” olmak, “küsurat” olmak ile aynı anlamda kullana kullana, artık anlamı esas anlamından kaymış durumda. Elbette bir anlam kesişimi var; ama aynı şey değil. Marjinali Türkçeye ben çevirmeye kalkışsam (çevrilmişi varsa cehaletimi mazur görün) herhalde “uçsal” falan derdim. Uçlarda olan […]

Meşhur “Otuz Beş Yaş” şiiri vardır, Cahit Sıtkı Tarancı’nın… Yaş otuz beş! Yolun yarısı eder.Dante gibi ortasındayız ömrün. diye başlar. Oldukça karamsar bir şiirdir. İşin ilginç tarafı, Cahit Sıtkı otuz beş yaşı yolun yarısı sanıp karamsarlığa kapıldıktan on yıl kadar sonra kırk altı yaşında vefat etmiştir. Nereden mi çıktı şimdi bu? Benim doğum tarihim 29 […]